754. Kwiatowy rok - wyzwanie majowe

No mamy 1 maja a co za tym idzie pora na kolejne kwiatowe wyzwanie. W tym miesiącu tematem naszych prac będzie kwiat, który chyba najbardziej kojarzy mi się z majem a mianowicie bez. Z dzieciństwa pamiętam piękne krzewy kwitnące w pobliżu mojego domu rodzinnego i dziecięce poszukiwania kwiatków pięciopłatkowych, które miały przynosić szczęście. Dziś tych krzewów już dawno nie ma, ale wspomnienia pozostały. Dlatego w kwiatowym wyzwaniu nie mogło bzu zabraknąć.

Tak naprawdę ten krzew nazywa się lilak pospolitym ale potocznie nazywany jest bzem.  W literaturze spotykane są jego trzy inne nazwy: bez lilak, bez turecki oraz lilak turecki.

Pochodzi z rejonów Półwyspu Bałkańskiego. Lilak pospolity został sprowadzony do Europy w 902 r. z Turcji. Przez długi czas był rośliną rzadko spotykaną, występującą tylko w wytwornych ogrodach. Rozpowszechnił się na naszym kontynencie dopiero w XVI w., kiedy to we Francji zaczęto masowo produkować jego odmiany szlachetne.

Początkowo sadzono tylko formę typową o drobnych pojedynczych kwiatach, ale już wkrótce pojawiły się w uprawie odmiany szlachetne: białokwiatowy (1613), pełnokwiatowy biały (1823) i pełnokwiatowy purpurowy (1846).

Do połowy XIX wieku znano zaledwie 25 takich odmian. Od 1875 ich uprawą zajął się francuski ogrodnik V. Lemoine z Nancy. Otrzymał ponad 200 odmian.

Uprawianych jest kilkaset odmian tej rośliny, różniących się wielkością krzewów, barwą i kształtem liści oraz kolorem kwiatów.

Najbardziej cenione są odmiany o kwiatach dwukolorowych i dużych, ciemnych liściach. Kwiaty pojawiają się od maja do lipca i wytwarzają intensywny, słodki aromat wykorzystywany do produkcji perfum - doskonale sprawdzają się jako kwiaty cięte. Drewno lilaków jest niezwykle twarde i często używane do budowy instrumentów muzycznych.

Ze względu na niezwykłą twardość drewna, lilak pospolity został symbolem stanu New Hampshire. Ma on przypominać twardy charakter mieszkańców Granite State.

Kwiaty lilaka zawierają olejek eteryczny znajdujący zastosowanie w kosmetologii. W lecznictwie ludowym do dziś wykorzystuje się kwiaty i liście lilaka zwyczajnego, a niekiedy również korę młodych gałązek, pączki i nasiona.

W mowie kwiatów bez biały oznacza „myślę wciąż o Tobie, niewinność młodzieńcza”, bez fioletowy – „moje serce należy do Ciebie, pierwsza miłość” a bez podwójny – „pasujemy do siebie”

I banerek ku pamięci