906. Kwiatowy rok - wyzwanie grudniowe

No i przyszła pora na ostatnie wyzwanie w kwiatowym roku. W tym miesiącu towarzyszyć nam będzie kwiat chyba najbardziej kojarzący się z Bożym Narodzeniem a mianowicie poisecja, czyli gwiazda betlejemska. 

Tak naprawdę roślina ta nosi nazwę wilczomleczu nadobnego. Pochodzi z Meksyku i Gwatemali.W środowisku naturalnym dorasta do około 3 metrów wysokości. 

 Wiadomo, że już w XVI wieku doszło do rozprzestrzeniania gatunku z udziałem człowieka. Aztekowie przemieścili te rośliny w okolice obecnie istniejącego miasta Meksyk, prawdopodobnie lokalizacją pośrednią w przemieszczaniu była północna część stanu Guerrero. 

Szerzej odkryta została w latach 20. XIX wieku.Nazwa poinsecja została roślinie nadana na cześć pierwszego ambasadora USA w Meksyku, J. R. Poinsett'a, który w 1822 roku przesłał ją do Waszyngtonu. Od tamtej pory popularność tej rośliny cały czas rosła. W 1834 roku pierwsze rośliny trafiły do Europy

Spopularyzowana została w połowie XX wieku, gdy wyhodowano odmiany dobrze znoszące warunki panujące w mieszkaniach strefy umiarkowanej. 

Jest uprawiana w wielu krajach świata, przy czym w krajach międzyzwrotnikowych jako roślina ogrodowa. 

Pod względem gospodarczym jest najważniejszą rośliną doniczkową na świecie. W roku 2008 łączna wartość handlowa sprzedanych roślin osiągnęła 155 mln dolarów amerykańskich. W Stanach Zjednoczonych wyprodukowano 50 mln, a w Unii Europejskiej 100 mln sztuk roślin tego gatunku

Popularną nazwę - gwiazda betlejemska - roślina ta zawdzięcza szczytowym liściom, zwanym przykwiatkami, które wspaniale się przebarwiają, kontrastując z niżej położonymi liśćmi o barwie zielonej. Przykwiatki zazwyczaj są czerwone ale istnieją też odmiany gwiazdy betlejemskiej o liściach przebarwiających się na pomarańczowo, żółto lub biało, a także dwubarwnych. Gdy spojrzymy na roślinę od góry, pięknie wybarwione liście szczytowe wyglądają właśnie niczym gwiazda. Same kwiaty gwiazdy betlejemskiej, usytuowane na szczytach pędów, są zaś niepozorne i w zasadzie nie decydują o walorach ozdobnych rośliny.

W Meksyku i Gwatemali sok mleczny z tej rośliny używany był jako krem do golenia, w Gwatemali także jako lekarstwo na bóle zębów i środek wymiotny. W kraju tym okłady z liści stosowano do złagodzenia bóli, a z podsadek uzyskiwano też w wiekach XIII do XVI czerwony barwnik. 

Jako roślina należąca do gatunku wilczomleczowatych jest szkodliwa dla zdrowia. W łodygach, liściach i korzeniach znajduje się trujące mleczko. Spożycie go może spowodować miejscowe podrażnienie jamy ustnej. W dużych ilościach może wywołać poważne zatrucie wymagające hospitalizacji.

Już jestem ciekawa, jak poradzą sobie uczestniczki zabawy.

I banerek ku pamięci